Αγαπημένε μας φίλε Μιχάλη. Τα δάκρυα που πέφτουν, απαλύνουν τον πόνο στην βαριά καρδιά μας, μετά τον άδικο και ξαφνικό χαμό σου. Μπήκες ξαφνικά, στην παρέα μας για να συνεχίσεις το παιδικό σου απωθημένο, το άθλημα του τένις. Έτσι είχαμε την τύχη να σε γνωρίσουμε. Μεγάλωσες από γονείς (απλούς ανθρώπους), με αρχές και διαμόρφωσες έναν ακέραιο χαρακτήρα, που δεν άντεχε την αδικία . Πέρασες πολλές δυσκολίες . Οι εμπειρία σου ήταν γνώμονας για τις αποφάσεις μας. Η θέληση σου για βοήθεια, όπου χρειαστεί (γνωστούς και αγνώστους )ατελείωτη. Η ευγενή άμιλλα στους αγώνες σου μοναδική. Η διάθεση για χιούμορ μοναδική. Εμείς, θα πορευτούμε από εδώ και πέρα με γνώμονα τους ηθικούς σου κώδικες. Θα μας λείψεις αρχηγέ.Το χαμόγελό σου, το σερβις σου, το άαανα έτσι όταν χτυπούσες την μπάλα δυνατα για να εκτονωθείς.

ΚΑΛΟ ΤΑΞΙΔΙ